കിടക്കാൻ നേരത്ത്
എല്ലാ അവയവങ്ങളും
കൂട്ടിൽ തിരിച്ചു കയറിയ
നായ്ക്കളെപ്പോലെ
അതാതിടങ്ങളിൽ തന്നെയില്ലേ
എന്നു തിരയുകയായിരുന്നു ഞാൻ
പരതിനോക്കുമ്പോൾ
എന്റെ വിശ്വവിഖ്യാതമായ നാവ്
കാണാനില്ല
എവിടെയെവിടെയെന്നൊരാന്തലായി
ഒരു രാത്രി അങ്ങനെതന്നെ
കുത്തിയൊലിച്ചു പോയി
പുലരിവരെ
കണ്ണടയ്ക്കാനാവാതെ...
മിഴിരണ്ടും
ചുവന്ന് ചുവന്ന്....
ഒടുവിൽ
പരാതിയന്വേഷിച്ചു പോയ
പോലീസുകാർ
അതിന്റെ ഒരു തുമ്പ് കിട്ടിയെന്ന് പറഞ്ഞ്
സന്തോഷത്തോടെ തിരിച്ചു വന്നു....
ഏതോ ഒരുവന്റെ
ചെരുപ്പിന്മേൽ
പറ്റിപ്പിടിച്ച്
പതുങ്ങിയിക്കുകയായിരുന്നത്രേ
പാവം
തേഞ്ഞ്...തേഞ്ഞ്....
പാവം നാക്ക് കൊണ്ട് അന്വേഷിപ്പിക്കണം എങ്ങനെയാ ചെരുപ്പിന്മേൽ പറ്റിപ്പിടിച്ചതെന്നു അറിയാന്‍
ReplyDeleteഎന്റെ വലയിലേക്ക് സ്വാഗതം
പാവം നാക്ക് CBI-യെ
ReplyDeleteകൊണ്ട് അന്വേഷിപ്പിക്കണം എങ്ങനെയാ ചെരുപ്പിന്മേൽ പറ്റിപ്പിടിച്ചതെന്നു അറിയാന്‍
ഏതോ ഒരുവന്റെ
ReplyDeleteചെരുപ്പിന്മേൽ
പറ്റിപ്പിടിച്ച്
പതുങ്ങിയിക്കുകയായിരുന്നത്രേ
പാവം
തേഞ്ഞ്...തേഞ്ഞ്....
പാവം
ReplyDeleteതേഞ്ഞ്...തേഞ്ഞ്....
പാവം ചെരുപ്പ്
ReplyDeleteവേണ്ട അനിലേ, നാവു മുറിഞ്ഞവർക്കു വേണ്ടീ കവിതയുടെ നാവ് ചലിക്കട്ടേ!
ReplyDeleteശ്രീനാഥൻ മാഷേ, നാവ് നഷ്ടപ്പെടുന്നത് സാധാരണക്കാർ മുതൽ പ്രധാനമന്ത്രിമാർ വരെയുള്ളവർക്കാണ്‌. വഷിങ്ങ്ടണിൽ നാക്ക് മറന്നുവെച്ചവർ മുതൽ നാവ് പോളീഷിങ്ങ് ബ്രഷായുപയോഗിക്കുന്നവർ വരെ , അംബാസഡർ മുതൽ വിദേശകാര്യ സെക്രട്ടറി വരെ , നമുക്കിടയിലുണ്ട്.....കവികളും മോശക്കാരാകരുതല്ലോ... ഒന്നു പ്രതികരിക്കാമെന്നു വെച്ച് നോക്കുമ്പോളാണ്‌ നാക്ക് കാണാനില്ലെന്ന് മനസ്സിലായത്.... വായിച്ചവർക്കെല്ലാം നന്ദി!
ReplyDelete:) നാവു തിരഞ്ഞു നടന്നത് അസ്സലായി..നാവിലെന്നു സ്വയം കരുതി പ്രതികരിക്കാതെ നടക്കുന്ന സമൂഹത്തിലല്ലേ നാം..
ReplyDeleteനന്നായി.
ReplyDeleteജിഹ്വയെ ആയുധമാക്കൂ
ReplyDeleteനാവില്ലാത്തവരുടെ ലോകത്തില്‍ നാവു തേടുന്നവര്‍ നമ്മള്‍ ..
ReplyDeleteവാക്കിനെ ഒളിപ്പിച്ചൊരു നാണമില്ലാക്കടല്‍!
ReplyDeleteകവിത, നന്നായി
നാവുരിഞ്ഞു വീഴുന്നു
ReplyDeleteനാകവും നരകവും
നമ്മളുമൊന്നായി തീരുന്നു.
നാവുണ്ടായിട്ടും നാവില്ലെന്ന് നടിക്കുന്നവര്‍ക്കിടയില്‍ ഈ നാവ് തിരച്ചില്‍ നന്നായി.
ReplyDeletenannaayi anila.
ReplyDeleteഹ ഹ. നന്നായി.
ReplyDelete