മൊട്ടക്കൂണുകൾ

തിളനിലയിലേയ്ക്കെത്താൻ
ഒന്നുരണ്ട് ഡിഗ്രി മാത്രം ബാക്കിയുള്ള
നല്ലവേനൽ പ്രായത്തിൽ
ഉഷ്ണമൊഴിയ്ക്കുവാൻ
പലയിടങ്ങളിലായിരുന്നു കുളി,
പുഴയുടെ പലകടവുകളിൽ
പല കാലടികൾ നനഞ്ഞു കേറിപ്പോകുന്ന
പല പല നേരങ്ങളിൽ


ഏറെപ്പുലർച്ചയ്ക്ക്
കേശവേട്ടന്റെ മോൾ രാധാമണി
എന്റെ സ്വപ്നത്തിൽ നിന്ന്
ഉറക്കച്ചടവോടെ
പടവുകളിറങ്ങി വന്ന്
മേലുടുപ്പുകളഴിച്ചുവെയ്ക്കുമ്പോൾ
താഴത്തെക്കടവിലായിരുന്നു
എന്റെയും കുളി

മരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ നോക്കിയാൽ കാണാം
ശരിയ്ക്കും
ഒറ്റമുണ്ടുടുത്ത് മുങ്ങിനിവരുന്ന പുലരിയെ,
ഇലകൾക്കിടയിലൂടെ
'അമ്പടാ' എന്ന് ചിതറിവീഴുന്ന
പകൽപ്പിശാചിന്റെ വെളിച്ചം
കണ്ണിലേയ്ക്ക്
മൂന്നുകട്ടയുടെ ടോർച്ചടിയ്ക്കും വരെ

വൈകിട്ട്
ശാന്തേച്ചി കുളിയ്ക്കുമ്പോൾ
മേലത്തെക്കടവിലാണ്‌ എന്റേയും കുളി

ജലമേത് ഉടലേതെന്ന്
ഒരത്ഭുതനീരാട്ടമാകും
ശാന്തേച്ചി

ചാഞ്ഞും ചെരിഞ്ഞും
സന്ധ്യയുടെ ചുവന്ന കരവരെ
നീന്തിയെത്തും അവരുടെ തൃഷ്ണകൾ
ഒരല്പവും കിതപ്പറിയാതെ

നിഴലിൽ മുങ്ങിയ
മരക്കൊമ്പിന്റെ പെരുവിരലിലിരുന്നാൽ
ഈറൻ ത്രിസന്ധ്യ
ഉടലിനോടൊട്ടിപ്പോയ വെളിച്ചം പിഴിഞ്ഞ് കളഞ്ഞ്
പടിഞ്ഞാട്ടേയ്ക്ക്
തുള്ളിയും തുളുമ്പിയും മറയുന്നത് കാണാം
ദൂരെദൂരെ മറഞ്ഞാലും
മായാതെ..മായാതെ...

അന്നൊക്കെ
എത്രവട്ടം കുളിച്ചാലും
ശരീരം പിന്നെയും വൃത്തികേടാവുമായിരുന്നു
അന്നൊക്കെ
ഇടവമാസത്തിലെന്ന പോലെ
വിടരാത്ത മൊട്ടക്കൂണുകൾ
ശരീരത്തിൽ ഇടിവെട്ടിമുളച്ചിരുന്നു
തുരുതുരെ...തുരുതുരെ