മടങ്ങി വരുമ്പോള്
കുന്നിന് ചെരുവിലെ
കശുമാങ്ങയുടെ മണമുള്ള കാറ്റ്
പുല്ലിനിടയിലൂടെ നൂഴ്ന്നുവന്ന്
അരയില് ചുറ്റിപ്പിടിച്ച്
കവിളില് ഉമ്മ വെയ്ക്കുന്നു.
തൊടിയിലേക്കു കയറുമ്പോള്
മറന്നുവല്ലോ കുട്ടാ
എന്ന് വളര്ന്ന മാവുകള്
പിണങ്ങി നില്ക്കുന്നു
പഴയവീടിന്റെ
പടിക്കലെത്തുമ്പോള്
തളര്ന്നൊരമ്മ പോല്
അകങ്ങള് തേങ്ങുന്നു.
കവിത നന്നായിരിക്കുന്നു.
ReplyDeleteകൊള്ളാം
ReplyDeletegood one
ReplyDelete