കാണാതെപോയ
ഒരാട്ടിൻകുട്ടിയെ
തിരഞ്ഞുപോയ
ഇടയന്റെ പ്രേതം
വാതിൽതള്ളിത്തുറന്നു വരുമ്പോൾ
നമ്മൾ
ആട്ടിറച്ചിയുടെ മണമുള്ള പാത്രം
ധൃതിയിൽ
മൂടിവെച്ചിട്ട്
അവനെ
'ഹലോ' എന്നു
വിരുന്നു മേശയിലേയ്ക്ക്
ക്ഷണിയ്ക്കും
അവൻ
വിളറിയനോട്ടം കൊണ്ടെഴുതിയ
ഒരു കുറ്റപത്രം
നമ്മുടെ മുഖത്തു വെയ്ക്കും
പിന്നെ
സൗമ്യഭാഷണങ്ങളുടെ
പുളിപ്പില്ലാത്ത അപ്പത്തിന്റെ ഭാഷയിൽ
അവൻ പറയും
കാണാതെ പോയ
എന്റെ ആട്ടിൻകുട്ടി
നീയാണെന്ന്
ഈ കവിത കുറെ കാലം കൂടെ നടക്കും.
ReplyDeleteകവിത വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.
ReplyDeletewell written
ReplyDeleteഒരു വേറിട്ട കവിത.ആസ്വദിച്ചു.ആശംസകള്‍.
ReplyDeleteസൗമ്യഭാഷണങ്ങളുടെ
ReplyDeleteപുളിപ്പില്ലാത്ത അപ്പത്തിന്റെ ഭാഷയിൽ ! നന്നായി
nannayi..:)
ReplyDeleteഇഷ്ടപ്പെട്ടു.
ReplyDeleteഹാ വല്ലാത്തൊരു വേദന.... ആ ആട്ടിന്‍കുട്ടി....
ReplyDeletegood one..
ReplyDeleteകാണാതെ പോയ ആടിന്‍കുട്ടിയെ കണ്ടെത്തിയ ഒരിടയനെ പോലെ ഞാന്‍ ഇവിടെ നില്‍ക്കുന്നു.
ReplyDeleteഅനില്‍ ജി യും എഴുതിയല്ലോ ഇതുപോലുള്ള ഒരു കവിത. അത് വായിച്ചാണ് എങ്ങോട്ട് പോന്നത്.
ReplyDelete