Tuesday, October 11, 2016

കൊതി (അഞ്ചു കവിതകളിൽ ഒന്നാമത്തേത്)

കാണാൻ
==========
കാണാൻ  കൊതിയാവുന്നു
ഒരു സിനിമയിലെന്ന പോലെ.
ലോങ്ങ് ഷോട്ടിൽ. മീഡിയം ഷോട്ടിൽ. ക്ലോസപ്പിൽ.
ഒരു ദൂരദർശിനിയിലൂടെന്ന വണ്ണം
അനേകം സുന്ദര നക്ഷത്രങ്ങൾക്കിടയിൽ
വേറിട്ടു തിളങ്ങുന്നതും
ആൾക്കൂട്ടങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ
മാന്ത്രികമായി ചലിക്കുന്നതുമായ മറ്റൊരു നക്ഷത്രമായി.
നിന്നെ കാണണം
ഒരു ജനൽപ്പഴുതിലൂടെന്ന വണ്ണം. വിഷാദ മുഖച്ഛായകളിൽ.
നിന്നെ കാണണം ഒരു താക്കോൽ പഴുതിലൂടെന്ന വണ്ണം രഹസ്യാത്കമമായി.
ഉത്കടമായി.
ഒരു കനകാംബരവസ്ത്രങ്ങളിലല്ല ദിഗംബരയായി.
കണ്ണുകകൾ കൊണ്ട് ഊഞ്ഞാലാടണം എല്ലാ നിമ്നോനോന്നതങ്ങളിലും..
കാണണം എല്ലാ രഹസ്യമയമായ കോണുകളിലും നിന്ന്,
ഒരു സൂക്ഷ്മദർശിനിലൂടെന്ന വണ്ണം
അതിസൂക്ഷ്മമായയി,
ഓരോ കോശങ്ങളും കലകളും രോമരാജികളും,
ചർമ്മത്തിന്റെ നിറഭേദങ്ങളും.
ഒളിച്ചിരിക്കാൻ തോന്നിപ്പിക്കുന്ന നിന്റെ മുടിക്കെട്ട്.
ജിന്നുകളിൽ നിന്ന് മറച്ചു വെച്ച കാതുകൾ.
നിന്റെ വിടർന്ന കണ്ണുകൾ.
കവിളിലെ ചുവന്ന വീഞ്ഞ് ചഷകങ്ങൾ.
വരാനിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി
കരുതിവെച്ചിട്ടുള്ള ഞാവൽപ്പഴ മൊട്ടുകൾ,
നാഭിയിൽ നിന്നുമൊഴുകും
സൗവർണ്ണ സൗന്ദര്യ വെളിച്ചം.
പിന്നിൽനിന്നു നോക്കിയാൽ കാഴ്ച തുളുമ്പിപ്പോകുന്ന നിറകുടങ്ങൾ.
എനിക്ക് കാണാം നിന്നെ,
ദംശിക്കാം,
പുരുഷ പപത്തിന്റെ വിഷം നീലിച്ച കണ്ണുകൾകൊണ്ട്.

എന്നാൽ എനിക്ക് കാണാം നിന്നെ
വ്യത്യസ്തയായി,
സ്നേഹത്തിന്റെ അപ്രാപ്യമായ ഏഴായിരം വർണ്ണങ്ങളിൽ.
ആരും കാണാത്ത സങ്കടങ്ങളിൽ കുളിച്ചു നിൽക്കുന്ന
ഒരുവളെ,
പാപമില്ലാത്ത കണ്ണുകളിൽ.
ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളി പോലെ.
ചൂടുവറ്റാത്ത ഒരു കണ്ണീർക്കണം പോലെ.
നിനക്കു മാത്രം കാണാൻ കഴിയുന്ന നിന്നെ.

No comments:

Post a Comment